مدل داده‌ای چند‌بعدی[1] بر پایه دو ساختار جدولی بنا نهاده‌شده است: جدول حقایق[2] و جدول بعد[3]. این ساختار امکان داشتن نگرشی مدیریتی و تصمیم‌گیری را به داده‌های موجود در پایگاه داده تسهیل می‌کند. جدول حقایق قلب حجم داده‌ای را تشکیل می‌دهد و دو نوع فیلد را مشخص می‌کند: ابعاد و شاخص‌ها[4]. جداول حقایق را می‌توان به عنوان تابعی از ابعاد بر روی شاخص‌ها تصور کرد. شاخص‌ها معیارهایی هستند که بر روی انها تحلیل انجام می‌گیرد و درون جدول حقایق قرار دارند. شاخص‌ها قبل از شکل‌گیری انبار داده‌ها توسط مدیران و تحلیلگران به دقت مشخص می‌شوند. در مرحله کار با انبار داده، اطلاعات اساسی هر تحلیل بر اساس همین شاخص‌ها شکل می‌گیرد. شاخص‌ها تقریبا همیشه مقادیر عددی را شامل می‌شوند مثلا میزان فروش یا موجودی انبار. هر موجودیت در این مدل می‌تواند با یک بعد تعریف شود مثلا بعد زمان، بعد مکان، بعد محصول یا بعد مشتری. اجزای بعدها عضو نام دارند و تقریبا همه بعدها، عضوهای خود را در یک یا چند سطح سلسله مراتبی سازماندهی می‌نمایند که این سلسله مراتب نمایانگر مسیر تجمیع و ارتباط بین سطوح پایین‌تر (مثل روز) و سطوح بالاتر (مثل ماه و سال) است. مثلا بعد زمان دارای ساختار سلسله مراتبی زیر است:

روز، هفته، ماه، سال

ساختار سلسله‌مراتبی ابعاد در انبار داده‌های مبتنی بر مدل داده‌ای چند‌بعدی، این امکان را فراهم اورده است که فیلدها بر اساس یک سلسله مراتب منطقی سازماندهی شوند. این امر سرعت پرس‌و‌جو را در انبار داده بسیار افزایش می‌دهد. سلسله مراتب فیلدهای یک بعد همیشه خطی نیست مثلا ممکن است سلسله مراتب بعد زمان به شکل یک شبکه پیاده‌سازی شود اما لازم به ذکر است که ممکن است همه ابعاد دارای ساختار سلسله مراتبی نباشند بلکه برخی به صورت فهرستی از مقادیر باشند برای مثال بعد جنسیت دارای دو نوع داده زن و مرد است که هیچ ساختار سلسله مراتبی برای انها نمی‌توان در نظر گرفت.